Τα σενάρια καταστροφής του κόσμου το 2012 – Nibiru & Anunnaki

Το αμέσως επόμενο δημοφιλές σενάριο για το τέλος του κόσμου ακούει στο όνομα Nibiru και Anunnaki… και όσο περίεργο και εάν φανεί.. μπορεί να συσχετίζετε με τους Μαγιας και την επιστροφή των Θεών τους…και όχι μόνο.. καθώς αυτοί οι Θεοί υπάρχουν σε όλους σχεδόν τους λαούς και φυλές..

Και μιας και μιλάμε για τους Μαγιας…και το γεγονός ότι προέβλεψαν ότι ο κόσμος θα καταστραφεί από πλημμύρες…χμμ …τις τελευταίες δυο ημέρες δεν έχει αρχίσει λίγο περίεργα να φέρεται ο καιρός;

Κάντε μια βόλτα στα ξένα δίκτυα και θα δείτε ότι σχεδόν όλος ο πλανήτης πλήττεται από πλημμύρες…

Στο θέμα μας όμως..

Nibiru.. Νέμεσις.. Πλανήτης Χ…όλα καταλήγουν στο ίδιο…

Το ενδιαφέρον για την ύπαρξη ενός πλανήτη Χ άρχισε γύρω στον 19ο αιώνα, καθώς οι επιστήμονες παρατήρησαν κάποιες ανεξήγητες διαταραχές στις τροχιές του Ουρανού και του Ποσειδώνα.

Η ανακάλυψη του Πλούτωνα  το 1930 ανακούφισε πολλούς αλλά σύντομα έγινε φανερό πως αυτός είναι τόσο μικρός που δεν μπορεί να επηρεάσει τις τροχιές του Ουρανού και του Ποσειδώνα.

Ο προβληματισμός, λοιπόν συνεχίστηκε μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1980, όταν νέα δεδομένα προστεθήκαν από τα Voyager 1 και 2 και τα Pioneer 10 και 11, που ταξιδεύουν στις εξωτερικές περιοχές του ηλιακού μας συστήματος.

Τον Ιανουάριο του 1981, ένας αστρονόμος του εθνικού παρατηρητήριου των Ηνωμένων Πολιτειών δήλωσε ότι, για πρώτη φορά, λόγω των παρατυπιών στην τροχιά του Πλούτωνα, την υπόθεση ύπαρξης ενός δέκατου πλανήτη μέσα στο ηλιακό σύστημά μας.

Το 1983, ένα υπέρυθρο τηλεσκόπιο ενός  Aμερικάνικου δορυφόρου στα πλαίσια του προγράμματος IRAS, επιβεβαιώνει και τυπικά την ύπαρξη αυτού του πλανήτη, που ονομάστηκε "πλανήτης Χ" από τους ερευνητές της NASA.

 

«Νibiru» ένα όνομα που προέρχεται από την αρχαία φυλή των Σουμέριων

«Planet X» το όνομα που έδωσε η NASA.  

«Νέμεσις» τον ονόμαζαν οι αρχαίοι Έλληνες.

Planet  X

To 1983, επιβεβαιώνεται και τυπικά η ύπαρξη αυτού του πλανήτη, που ονομάστηκε "πλανήτης Χ" από τους ερευνητές της NASA.

Διατρέχει  μια ευρεία ελλειπτική τροχιά γύρω από τον ήλιο και επιστρέφει κοντά στη γη κάθε 3600 έτη, η τροχιά ακολουθεί την αντίθετη κατεύθυνση αυτής των άλλων πλανητών του συστήματός μας.

Στη NASA, δεν γνωρίζουν ακόμα να πουν με βεβαιότητα  αν πρόκειται ακριβώς για πλανήτη ή για γιγάντιο κομήτη ή για ένα ουράνιο σώμα που θερμαίνεται για να γίνει αργότερα ένα αστέρι. Εκείνο που είναι αποδεκτό, είναι πως επιστρέφει προς εμάς και είναι τώρα κοντά.

Πολλά έχουν ειπωθεί για το πότε θα έρθει κοντά μας. Πολλοί υποστήριξαν  ότι αυτό θα γινόταν το 2003, άλλοι το 2005 και άλλοι το 2012. Προβλέψεις ότι από τις αρχές του 2012 θα διακρινόταν με γυμνό μάτι…δεν έχουν επιβεβαιωθεί έως σήμερα..

Ωστόσο σύμφωνα με τις διάφορες μετρήσεις που λήφθηκαν από τη NASA, από το 1995, ήταν ήδη αρκετά κοντά στον πλανήτη μας για να τον επηρεάσει από το μαγνητισμό του πλανήτη μας. Γεγονός είναι ότι όσο μας πλησιάζει, η ακτινοβολούσα επίδραση του μαγνητικού πεδίου της γης αυξήθηκε. Ορισμένοι ερευνητές βλέπουν εκεί έναν συσχετισμό με το φαινόμενο που παρατηρείται αυτήν την περίοδο της επιτάχυνσης της αντήχησης Schumann που μετρά την "frequency" της γης.

Εντούτοις, η διείσδυση ενός ξένου σώματος στο πλανητικό σύστημά μας προκάλεσε προφανώς τις ηλεκτρομαγνητικές αναταραχές στο επίπεδο της ιονόσφαιρας, οι οποίες,με τη σειρά τους, ενοχλούν την ισορροπία των επίγειων μαγνητικών πόλων.

Ήδη αυτό εχει συνέπειες στην γη. Όπως π.χ για μια χρονική περίοδο έγινε προφανές ότι οι ηλιακές φλόγες φθάνουν σε ένα μέγιστο κάθε ένδεκα έτη. Μόλις επιτευχθεί η αιχμή, οι ηλιακές φλόγες μειώνονται για περίπου 5μιση έτη. Επομένως τα 5μιση αυτά έτη αυξάνονται έως ότου οξύνουν πάλι στο ενδέκατο έτος. Αυτή η διαδικασία κρατάει – τουλάχιστον – από τις πρώτες ανθρώπινες καταγραφές. Αλλά κάτι έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια…  

Η τελευταία φορά που ο ήλιος έφτασε στο ζενίθ του ήταν το 2000. Μετά από το 2000 οι επιστήμονες ανέμεναν τις ηλιακές καταιγίδες να μειωθούν όπως πάντα αλλά αντί’ αυτού συνέχισαν να αυξάνονται σε συχνότητα και ένταση. Πολλοί ερευνητές είναι πεπεισμένοι ότι η αύξηση στην ηλιακή δραστηριότητα οφείλεται στον ηλεκτρομαγνητικό τομέα του πλανήτη Χ που αλληλεπιδρά με τον ηλεκτρομαγνητικό τομέα του ήλιου.

Νέμεσις το Ουρανιο Σωμα

Στην Ελληνική εκδοχή του ο «Πλανήτης Χ» φέρει το όνομα «Νέμεσις» (από την αρχαία θεά που απέδιδε δικαιοσύνη, πολλές φορές με σκληρό τρόπο).

Αρκετοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι ο πλανήτης «Νέμεσις» ήταν υπαίτιος για τις μαζικές εξαφανίσεις ειδών στον πλανήτη μας. Σύμφωνα με αυτούς ο πλανήτης «Νέμεσις»  είναι ένας μικρός ερυθρός ή καφέ νάνος αστέρας που καθώς πλησιάζει το ηλιακό σύστημα προκαλεί διαταραχές.  Η τροχιά της είναι τρομερά  ελλειπτική και φθάνει σε απόσταση έως και ενάμισι έτους φωτός από τον ήλιο.

Αν και η θεωρία του πλανήτη «Νέμεσις» εξακολουθεί να απασχολεί τους επιστήμονες, η πιο πρόσφατη επιστημονική έρευνα δεν υποστηρίζει την άποψη για περιοδικότητα των μαζικών καταστροφών.

Νέμεσις

Δράττοντας την ευκαιρία ας κάνουμε μια μινι αναφορά για το ποια ήταν η «Νέμεσις» για να κατανοήσουμε και την ονομασία που δόθηκε στο περίφημο αυτό ουράνιο σώμα από τους Αρχαίους Έλληνες..

Νέμεσις είναι η αγανάκτηση του ανθρώπου κατά του παρ’ αξία ευτυχούντος. Κατά τον Αριστοτέλη είναι αρετή, ως μεσότητα κειμένη μεταξύ δύο ακροτήτων, φθόνου και χαιρεκακίας. Είναι η τιμωρός δύναμη ή αλλιώς θεία δίκη.

Ήταν κόρη της Νύκτας και αναφέρουν πως κάποτε την είχε ερωτευτεί ο Δίας κι εκείνη μεταμορφωνόταν συνεχώς για να τον αποφύγει. Στο τέλος είχε πάρει τη μορφή χήνας, αλλά δεν είχε καταφέρει να σωθεί γιατί ο Δίας μεταμορφώθηκε την ίδια στιγμή σε κύκνο κι ενώθηκε μαζί της. Τα αβγό που είχε γεννήσει η Νέμεση το είχαν μαζέψει κάποιοι βοσκοί και το είχαν δώσει στη Λήδα. Από εκείνο το αβγό είχαν γεννηθεί η Ελένη και οι Διόσκουροι.

Ως θεότητα η Νέμεσις απέδιδε στον καθένα την ευτυχία ή δυστυχία που αντιστοιχούσε στην αξία του. Ο ρόλος της ήταν συγγενικός με αυτόν των Μοιρών. Μόνο που οι Μοίρες είχαν σχέση με την ειμαρμένη, προαποφάσιζαν τη μοίρα των ανθρώπων πριν ακόμη γεννηθούν, ενώ η Νέμεσις επιβράβευε ή τιμωρούσε κάποιον με γνώμονα το δίκαιο.

Ήταν η προσωποποίηση της "θείας εκδίκησης", όπως οι Ερινύες, αλλά δεν τιμωρούσε μόνο το έγκλημα, αλλά και κάθε "υπερβολή" και αλαζονεία. Τιμωρούσε τους υπερόπτες και προσπαθούσε να φέρει την ισορροπία ανάμεσα στην τύχη των ανθρώπων.

 

Nibiru

Το 1976 κυκλοφόρησε ένα βιβλίο του Zechariah Sitchin με τον τίτλο ο «Δωδέκατος πλανήτης», που προκάλεσε τυφώνες αντιδράσεων.

Η θεωρία στηρίχτηκε στην ύπαρξη ενός ακόμα άγνωστου πλανήτη του ηλιακού συστήματός μας, στον οποίο έδωσε το παράξενο όνομα «Nibiru».

Το όνομα «Νibiru» προέρχεται από την αρχαία φυλή των Σουμέριων και μεταφράζεται ως «Ο πλανήτης της μετάβασης».

Οι Σουμέριοι αποκαλούσαν με το όνομα αυτό τον δέκατο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος και θεωρούσαν πως κάνει μία πλήρη περιστροφή γύρω από τον Ήλιο σε μία διάρκεια 3.600 ετών

Sitchin  & Nibiru

Ο  Zechariah Sitchin  είναι συγγραφέας, αρχαιολόγος, αλλά και μελετητής των εβραϊκών κειμένων.  Όντας και ο ίδιο Εβραίος στο θρήσκευμα, μελέτησε τη λέξη Νεφελίμ, που σημαίνει στα εβραϊκά "εκείνοι που πηγαίνουν κάτω από τον ουρανό'' και την βρήκε σε κείμενα παλαιότερα κατά χίλια χρόνια των κειμένων που αποδίδονται στον Μωησή, τον συγγραφέα της Γένεσης.

Με το βιβλίο ο «Δωδέκατος πλανήτης» το 1976 μίλησε για τον πλανήτη που ονόμασε Nibiru.

Αναφέρει ότι ο πλανήτης αυτός κάνει  μια ιδιαίτερα ελλειπτική τροχιά γύρω από τον ήλιο ξεπερνώντας στα εξωτερικά της σημεία την τροχιά του Πλούτωνα και πλησιάζοντας τον Ήλιο στη μακρινή άκρη της ζώνης των αστεροειδών (τον δακτύλιο των αστεροειδών που είναι γνωστό ότι καταλαμβάνει τον χώρο μεταξύ των τροχιών του Άρη και του Δία).   Χρειάζεται 3.600 χρόνια για να ολοκληρώσει μια πλήρη έλλειψη και η τελευταία φορά που βρισκόταν στην περιοχή μας ήταν περίπου το 160 π.Χ..  Επίσης λέει ότι η τροχιά που ακολουθεί ο πλανήτης αυτός είναι στην αντίθετη κατεύθυνση αυτής των άλλων πλανητών του συστήματός μας.

Φανταστειτε λοιπον την εκπληξη ολων οταν ανακαλυφθηκε ο πλανητης Χ μερικα χρονια αργοτερα...
 
Όπως μπορεί κανείς να φανταστεί, οι βαρυτικές επιδράσεις ενός μεγάλου πλανήτη που κινείται κοντά στο εσωτερικό Ηλιακό Σύστημα, όπως έχει ισχυριστεί για τον Nibiru, θα έπληττε σοβαρά τις τροχιές των άλλων πλανητών, θα διαρρήγνυε τη ζώνη των αστεροειδών και θα προκαλούσε μεγάλο πρόβλημα στον πλανήτη μας.

Σύμφωνα με τον Sitchin, η άφιξη αυτού του αστεριού είναι καταγεγραμμένη σε πολλές παραδόσεις, όπως των Ινδιάνων Χόπι, των Σουμέριων και κειμένων της Βίβλου.

Με σημείο εκκίνησης αυτό το γεγονός και υστέρα από τις λεπτομερειακές μελέτες πάνω σε μυθολογικά κείμενα και διάφορες παραδόσεων σε ολόκληρο τον κόσμο κατάληξε στο συμπέρασμα ότι η σημερινή ανθρωπότητα, ήταν πιθανώς μια δημιουργία εξωγήινων αστροναυτών.

 

Sitnich & Anunnaki

Ο Sitchin παρουσίασε τις κυριολεκτικές μεταφράσεις που έκανε σε αρχαία Σουμεριακά κείμενα στα οποία υπήρχε η αφήγηση μιας απίστευτης ιστορίας σχετικά με την προέλευση της ανθρωπότητας στον πλανήτη Γη.

Μια ιστορία, εντελώς διαφορετική και πολύ πιο ευφάνταστη από όσα έχουμε μάθει από τον καιρό που πηγαίναμε σχολείο.

Τα αρχαία σφηνοειδή κείμενα, που αποτελούν κάποιες από τις πιο αρχαίες γνωστές γραφές και χρονολογούνται σε μια εποχή πριν από 6.000 χρόνια, αφηγούνταν την ιστορία μιας φυλής όντων που ονομάζονται «Anunnaki».

Οι Anunnaki ήρθαν στη Γη από έναν πλανήτη του Ηλιακού μας Συστήματος που ονομάζεται Nibiru, όπως τουλάχιστον αναφέρει ο Sitchin ότι ισχυρίστηκαν οι Σουμέριοι.

Εάν δεν είχατε ακούσει ποτέ πριν για την υπόθεση αυτή, είναι διότι η επίσημη επιστήμη δεν αναγνωρίζει τον Nibiru ως έναν πλανήτη που περιστρέφεται γύρω από τον Ήλιο. Ωστόσο, βρίσκεται εκεί, σύμφωνα με τον Sitchin, και η παρουσία του έχει μεγάλη σημασία όχι μόνο για το παρελθόν, αλλά και για το μέλλον της ανθρωπότητας.

Ιστορία των Anunnaki

Βεβαιώνει στα βιβλία του, ότι οι κάτοικοι αυτού του μυστηριώδους πλανήτη θεωρήθηκαν ως Θεοί από τους προγόνους μας. Οι Annunaki, στους οποίους αναφέρονται τα Σουμεριακά κείμενα είναι οι επισκέπτες από τον πλανήτη Nibiru.

Η ιστορία για τους Annunaki αναφέρεται σε πολλά βιβλία του Sitchin και καταναλώνεται, εμπλουτίζεται και επαναλαμβάνεται σε δεκάδες ιστοσελίδες με διάφορες εκδοχές και φτάνει – κατά την γνώμη μου- σε εξωφρενικά και γελοίες θεωρίες. Δεν θα ήθελα να ασχοληθώ καθόλου με αυτές τις θεωρίες αλλά για να είμαι αντικειμενικός θα πρέπει να πω μερικά πράγματα…Οπότε η γενική ουσία της ιστορίας είναι  η εξής:

Πριν από περίπου 450.000 χρόνια οι κάτοικοι του Nibiru είχαν ένα σοβαρό πρόβλημα στο στρώμα του όζοντός τους. Ο πλανήτης τους κρύωνε γρήγορα και έπρεπε να τοποθετήσουν χρυσά μόρια στην ατμόσφαιρά τους, προκειμένου να ενισχυθεί η θερμότητα του ήλιου. Δεδομένου ότι δεν είχαν τη γνώση για να αφήσουν το ηλιακό σύστημα, αποφάσισαν να πάνε στη γη όπου ήξεραν ότι τα αποθέματα σε στέρεο υλικό του χρυσού (ορυκτό) ήταν άφθονα.

Εφτά αρχηγικά μέλη Νεφιλίμ και 400 Anunnaki (πνευματικά χαμηλότερα όντα) πήγαν στη Μεσοποταμία. Εκεί δημιούργησαν την πρώτη αποικία. Κατόπιν, ένα μέρος τους είχε μεταναστεύσει προς τη Νότια Αφρική και αρχίζει την εξόρρυξη του χρυσού εκεί. Κάθε 3600 έτη, ωφελήθηκαν από την μικρότερη απόσταση του πλανήτη τους με τη γη, για να διαμετακομίσουν το συσσωρευμένο χρυσό στη πατρίδα τους.

Οι Annunaki θα πρέπει να ήταν μια φυλή γιγάντων με ύψους από 3 ως 4.80 μέτρα (αυτό μας θυμίζει τους Τιτάνες της Ελληνικής μυθολογίας, τους εκπεσσωντες αγγέλους που κοιμηθήκαν με της γυναίκες της Γης πριν τον κατακλυσμό του Νώε, και φυσικά τους Γίγαντες που υπάρχουν διάσπαρτοι σε κάθε πολιτισμό).

Πριν από 300.000 χρόνια περίπου, οι Anunnaki αποφάσισαν να δημιουργήσουν μια φυλή εργατών κάνοντας γενετικούς χειρισμούς στα πρωτεύοντα όντα του πλανήτη. Το αποτέλεσμα ήταν ο Homo Sapiens, δηλαδή εμείς.

Αυτή η κλωνοποίηση, αν πράγματι έγινε, εξηγεί την ξαφνική μετάβαση από το ένα είδος πρωτόγονου ανθρώπου, στο επόμενο που θεωρείται πρόγονός μας. Οι επιστήμονες πάντα πίστευαν πως έλειπε ο ενδιάμεσος κρίκος. Κι αν αυτός δεν υπάρχει, αλλά συνέβη μία κλωνοποίηση, μία μετάλλαξη;

Ο συγγραφέας παραθέτει ένα μεγάλο όγκο υλικού, συγκριτικής μελέτης μεταξύ των μύθων και των ιστορικών πολλών λαών ιδιαίτερα των Αιγυπτίων.

Η ιστορία είναι το λιγότερο …πολύ ευφάνταστη. Οι περισσότεροι ιστορικοί, ανθρωπολόγοι και αρχαιολόγοι θεωρούν φυσικά τα παραπάνω ως μύθους των Σουμερίων. Αλλά η δουλειά του Sitchin έχει δημιουργήσει έναν σταθερό πυρήνα από πιστούς και ερευνητές που εκλαμβάνουν την ιστορία ως πραγματική.

 

Ο Νibiru και οι Επιπτωσεις

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η βαρυτική έλξη ενός πλανήτη που μπαίνει στο εσωτερικό Ηλιακό Σύστημα θα είχε έντονες επιδράσεις στα άλλα σώματα που βρίσκονται σε τροχιά, μαζί και στη Γη.

Στην πραγματικότητα, η ιστορία για τους Ανουννάκι αναφέρει ότι μια προηγούμενη εμφάνιση του Νιμπίρου ήταν υπεύθυνη για τον Μεγάλο Κατακλυσμό που καταγράφεται στη Γένεση και όχι μονο.

 Πηγαίνοντας ακόμα πιο μακριά στο παρελθόν, κάποιοι ερευνητές του πεδίου αυτού υποπτεύονται ότι ο Νιμπίρου κάποτε συγκρούστηκε με τη Γη πριν από εκατομμύρια χρόνια, δημιουργώντας τη ζώνη των αστεροειδών και προκαλώντας τα τεράστια βαθουλώματα του πλανήτη μας που τώρα είναι γεμάτα με τους ωκεανούς.

Ο Mark Hazelwood και άλλοι, λένε ότι η Γη πρόκειται να υποστεί κάποιες μαζικές και καταστροφικές αλλαγές καθώς πλησιάζει ο Νιμπίρου. Πλημμύρες, σεισμοί, εκρήξεις ηφαιστείων, μια αντιστροφή των πόλων και άλλες φυσικές καταστροφές θα είναι τόσο σοβαρές, όπως ισχυρίζεται ο Hazelwood, που «μόνο μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια από ανθρώπους θα επιβιώσουν».

Μια άλλη ιστοσελίδα αναφέρει ότι η βαρυτική έλξη του Νιμπίρου μπορεί ακόμα και να σταματήσει την περιστροφή της Γης για τρεις μέρες και παραπέμπει στην «Σκοτεινιά των Τριών Ημερών» που προβλέφθηκε στη Βίβλο.

Κάποιοι άλλοι ερευνητές του πλανήτη Νιμπίρου παραπέμπουν επίσης στις προφητείες του Edgar Cayce που προέβλεψε ότι σύντομα θα υποφέρουμε από μνημειώδεις αλλαγές στη Γη και μετατόπιση των πόλων, αν και δεν τις απέδωσε σε κάτι τόσο συγκεκριμένο όπως ένας επισκέπτης πλανήτης.

Ωστόσο, όσοι πιστεύουν ότι ο Νιμπίρου πλησιάζει, λένε ότι οι επιστήμονες γνωρίζουν τα πάντα σχετικά με αυτό και ότι απλά συγκαλύπτουν την υπόθεση.

Νibiru & Nasa

Φυσικά η Νasa απορρίπτει τα όσα ακούγονται για τον Nibiru.

Σημαντικό κλείνοντας ωστόσο είναι να τονίσουμε ένα γεγονός.

Ο πλανήτης Χ μπαίνει στο ηλιακό σύστημά μας σχεδόν κάτω από το νότιο πόλο του ήλιου. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι η θέση θεωρείται «τυφλό σημείο» από τους αστρονόμους και αυτό εξηγεί γιατί ο Νibiru δεν είναι ήδη ορατός στον νυχτερινό ουρανό.

O Νibiru εικάζεται ότι μπορεί ήδη να φανεί από τα τεράστια τηλεσκόπια στα διάφορα παρατηρητήρια σε όλο τον κόσμο.

Η Νasa στις 17 Ιανουαρίου ανακοίνωσε την έναρξη λειτουργίας ενός τηλεσκόπιου στον νότιο πόλο παρόλο που όταν οι "γραφικοί" συνωμοσιολόγοι τα λέγανε ότι η Nasa θα ανοίξει εκεί.. η Nasa έλεγε ότι αυτά είναι σενάρια επιστημονικής φαντασίας.

Η επίσημη δικαιολογία ήταν ότι πρόκειται για ένα ερευνητικό πρόγραμμα που έχει σχέση με ουράνια σώματα που βρίσκονται έξω από το ηλιακό σύστημα, και για την μελέτη των ηλιακών κηλίδων.